صنعت خودروسازی در چین از سال ۲۰۰۸ بزرگترین صنعت جهان بر پایه تعداد خودروی تولید شده بوده‌است. از سال ۲۰۰۹ تولید سالانهٔ خودرو در چین از میزان تولید خودرو در اتحادیهٔ اروپا، یا از مجموع تولید ایالات متحده آمریکا و ژاپن پیشی گرفت.
چهار شرکت اصلی تولیدکنندهٔ خودروی چین که طبق رسم با نام «چهار بزرگ» شناخته می‌شوند، سایک موتور، دانگ‌فنگ، فاو و چانگان هستند. سایر خودروسازان چینی شامل جیلی، گروه خودروسازی پکن، برلیانس اتومتیو، گروه خودروسازی گوانگ‌ژو، گریت وال، بی‌وای‌دی، چری و جیان‌گوای جی‌ای‌سی می‌شوند. علاوه بر این چندین تولیدکنندهٔ چند ملیتی نیز با تولیدکنندگان بومی چین مشارکت می‌کنند.
در حالی که بیشتر خودروهای تولید شده در چین در بازار داخلی این کشور به فروش می‌رسند، اما صادرات این کشور در سال ۲۰۱۱ به ۸۱۴٬۳۰۰ دستگاه رسید.
اصالت صنعت خودروسازی چین به‌طور عمده به شوروی بازمی‌گردد (کارخانه‌ها و طراحی‌های ثبت‌شدهٔ خودروها در دههٔ ۱۹۵۰ با کمک اتحاد جماهیر شوروی بنیانگذاری شدند) و در ۳۰ سال نخست تشکیل جمهوری، دارای ظرفیت کمی بود که از ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار دستگاه در سال تجاوز نمی‌کرد. از اوایل دههٔ ۱۹۹۰ این صنعت به‌سرعت توسعه یافت. در ابتدا تولید سالانهٔ خودرو در چین در سال ۱۹۹۲ از مرز یک میلیون دستگاه گذشت. تا سال ۲۰۰۰ کشور چین بیش از دو میلیون خودرو در سال تولید می‌کرد. پس از ورود چین به سازمان تجارت جهانی در سال ۲۰۰۱، توسعهٔ بازار خودرو شتاب بیشتری گرفت. بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۷ بازار ملی خودروی چین به‌طور میانگین به میزان ۲۱ درصد، یا به عبارت دیگر معادل یک میلیون دستگاه در هر سال رشد کرد. در سال ۲۰۰۹ کشور چین در مجموع ۱۳٫۷۹ میلیون دستگاه خودرو تولید کرد که ۸ میلیون از آنها خودروی سواری بوده و ۳٫۴۱ میلیون آنها وسایل نقلیه تجاری بودند؛ صنعت خودروسازی چین با این حجم تولید از ایالات متحده آمریکا پیشی گرفت و به بزرگترین تولیدکنندهٔ خودرو در جهان بر پایهٔ حجم تولید بدل شد. در سال ۲۰۱۰ هم فروش و هم تولید خودروی این کشور به ۱۸ میلیون دستگاه رسید که ۱۳٫۷۶ دستگاه از آنها خودروی سواری بودند؛ این تعداد، چه در زمینهٔ تولید و چه در زمینهٔ فروش بیشترین رقم ثبت شده توسط یک کشور در تاریخ صنعت خودروسازی بود. در سال ۲۰۱۴ مجموع تولید خودرو در چین به رقم ۲۳٫۷۲ میلیون دستگاه رسید که معادل ۲۶٪ از کل حجم تولید خودرو در جهان بود.
تعداد خودروها، اتوبوس‌ها، ون‌ها و کامیون‌های پلاک‌شده‌ای که در سطح جاده‌های چین تردد می‌کردند در سال ۲۰۰۹ به ۶۲ میلیون دستگاه رسید. شرکت مشاورهٔ مک‌کینزی و شرکا تخمین می‌زند که بازار خودروی چین بین سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۳۰ به میزان ده برابر رشد خواهد کرد.[۱۱] تعداد خودروهای ثبت‌شده در چین در مارس ۲۰۱۷ به رقم ۳۰۰٫۳ میلیون دستگاه رسید.
گروه صنعتی اصلی برای صنعت خودروسازی چین با نام «انجمن تولیدکنندگان خودروی چین» شناخته می‌شود.
کشور چین دارای چهار تولیدکنندهٔ خودروی بومی است که طبق رسوم با نام «چهار بزرگ» شناخته می‌شوند: شانگهای جنرال موتورز (تحت مشارکت با جنرال موتورز)، دانگ‌فنگ، فاو و چانگان شرکت بایک بارها جایگاه چانگان به‌عنوان چهارمین خودروسازی بزرگ چین را به چالش کشیده‌است. گوانگ‌ژو اتومتیو نیز از جمله شرکت‌های تحت مالکیت دولت است.
فروش باتری اتمی و فابریک ماشین KMC K7 بعد از توقف تولید جک ریفاین S7 در بازار چین، جک تصمیم گرفت تا با انجام یک فیس‌لیفت سنگین روی آن، محصول جدیدی بنام جک X7 بسازد؛ پس دلیل اینکه ابعاد و اندازه‌های این خودروها بسیار شبیه یکدیگرند، موتور و گیربکس آنها یکسان است و در نام […]
فروش باتری اتمی و فابریک ماشین KMC J7 کی ام سی J7 که از اواسط سال 1401 به ایران آمد، نخستین سدان از برند KMC و همچنین اولین خودرویی بود که با لوگوی جدید کرمان موتور به فروش می‌رسید. خودرو J7 برخلاف تصور خیلی‌ها، همان JAC J7 نیست! شرکت خودروسازی جک، در اکثر بازارهای صادراتی‌اش، […]
فروش باتری اتمی و فابریک ماشین لیفان X70 از اواخر دهه 80 شمسی که لیفان پا به ایران گذاشت، این شرکت محصولاتش را در کرمان موتور، مونتاژ می‌کرد. اما یک دهه بعد و دقیقا از سال 98 بود که کرمان موتور خبر داد از این به بعد، محصولات لیفان را در شرکت «خودروسازان بم» تولید […]